- splątać się
- сов.спу́татьсяSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
splątać się
Смотреть что такое "splątać się" в других словарях:
splatać się – spleść się — {{/stl 13}}{{stl 7}} obejmować się mocno nawzajem, łączyć przekładając nawzajem ręce : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapaśnicy spletli się w uścisku. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
splątać — dk IX, splączę, splączesz, splącz, splątaćał, splątaćany «pomieszać coś z czymś, powodując nieład, nieporządek, zamieszanie; poplątać, pogmatwać, powikłać; związać» Splątać nici, sznurek. Splątane liny. przen. Splątana akcja utworu. splątać się… … Słownik języka polskiego
mieszać się — I – pomieszać się, wymieszać się, zmieszać się {{/stl 13}}{{stl 7}}1. łączyć się z czymś, przenikając się wzajemnie, tworząc mieszaninę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Woda nie miesza się z olejem. Pomieszały się igły ze szpilkami. Mąka wymieszała się z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zazębiać się — ndk I, zazębiać siębia się, zazębiać sięają się, zazębiać sięał się zazębić się dk VIa, zazębiać siębi się, zazębiać siębił się «o kołach zębatych, elementach mechanizmów: łączyć się za pomocą zębów, ząbkowanych brzegów, zachodzić wzajemnie na… … Słownik języka polskiego
zazębiać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, zazębiać sięa się, zazębiać sięają się {{/stl 8}}– zazębić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zazębiać siębi się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o kołach zębatych, częściach … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spleść (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. splatać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spleść — dk XI, splotę, spleciesz, spleć, splótł, splotła, spletli, spleciony splatać ndk I, spleśćam, spleśćasz, spleśćają, spleśćaj, spleśćał, spleśćany «połączyć pasma, włókna czegoś, np. nici, włosów, przekładając jedno przez drugie; wytworzyć,… … Słownik języka polskiego
wikłać — ndk I, wikłaćam, wikłaćasz, wikłaćają, wikłaćaj, wikłaćał, wikłaćany «czynić splątanym, plątać, gmatwać» Wikłać nici. przen. a) «czynić coś niejasnym, niezrozumiałym, trudnym do rozwiązania, do załatwienia; mącić, zaciemniać» Wikłać sprawę. Coś… … Słownik języka polskiego
skołtunieć — dk III, skołtuniećeję, skołtuniećejesz, skołtuniećej, skołtuniećniał, skołtuniećnieli 1. «zwykle o włosach, wełnie: zbić się w zmierzwiony kłąb; splątać się, skudłacić się» Skołtuniała bawełna, przędza. 2. rzad. «o ludziach: stać się kołtunem… … Słownik języka polskiego
poplątać — dk IX, poplątaćplączę, poplątaćplączesz, poplątaćplącz, poplątaćał, poplątaćany 1. «splątać jedno po drugim, splątać wiele czegoś, pozaczepiać jedno o drugie» Poplątać nici. Poplątane gałęzie, korzenie. Wiatr poplątał nam włosy. 2. «zagmatwać,… … Słownik języka polskiego
zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film … Słownik języka polskiego
